“Ik hoop hartgrondig dat je ondertussen verslaafd bent aan gele M&M’s. Of aan insta. Of dat je op jouw leeftijd niet tegen je verlies kan en nog steeds de Monopoly door de lucht smijt als je de gevangenis in moet. Dat je een haartransplantatie in Turkije hebt laten doen. Dat je een chronische uitsteller bent. Zoiets.”
“Ik voel me ineens dom en minder bewust als ik lees over je koud douchen, marathons lopen en betekenisvolle films kijken.”
Schrijft M. in haar feedback aan mij.
Ik zit met M. in een copywriters groepje en we mogen iets over onszelf schrijven voor op de ‘about me’ pagina.
Ze tiert nog effetjes vrolijk door.
“Ik heb het nodig dat jij domme dingen doet. Of onlogische dingen. En zeker ook wat onverantwoorde dingen. Dus obsessief, dat is fijn, maar dan liever voor iets waar je geen bewondering voor scoort, zoals de marathon. Dan weet ik zeker dat er ook wat met je te lachen valt.”
S. is een ander groepslid en heeft dit helemaal niet. Die krijgt juist het gevoel van dat ze bij mij moet wezen. Omdat mijn lef haar aanspreekt.
Dit soort processen vind ik reuze interessant.
Iedereen kijkt anders naar de wereld.
Fascinerend.
Misschien heb jij dat ook wel bij mij.
Vind je me misschien wel ‘perfect’ of wat ik doe ‘onbereikbaar.’
Of heb je zoiets van: “wow, wat een lef, dat wil ik ook wel”.
Kijk, je staat op m’n mailinglijst.
Waarschijnlijk vind je het ook leuk om mijn mails te ontvangen.
Als er nou één ding is wat je van mij zou willen leren, wat zou dat dan zijn?
Mail me dat eens terug.
En maar één ding hè.
Dus wat zou jij van mij willen leren, waardoor bij jou… gebeurt/lukt/opgelost is. Of wat dan ook. Zet dat er ook maar bij als je me terugmailt.
Dan wordt het zoiets als: “Ik zou van jou willen leren… zodat…”.
O, en ik ga natuurlijk alle reacties lezen, maar ik kan niet altijd reageren. Want ik krijg dan duizenden mails binnen. Maar ik lees ze wel!
Ik ben benieuwd.
Met vriendelijke groet,
Frank Bruining
P.S. Ik hou dus helemaal niet van gele M&M’s, maar tegen Snickers zeg ik geen nee. Een 5-pak gaat er binnen een half uur makkelijk doorheen. En een familiezak naturel chips met een zelfgemaakt dipsausje van piccalilly en Zaanse mayonaise gaat in één moeite naar binnen.
Geef een reactie