Taal is een Instrument

Toch weer verrassend hoe taal ons bepaalde zaken duidelijk kan maken. Taal is een instrument waarmee we onze innerlijke en uiterlijke waarneming kunnen overbrengen op anderen, maar ook op onszelf.

Taal creëert namelijk onze ervaring en bepaalt tegelijkertijd onze waarneming.

Stel je zegt: ‘ik hou van je’. Dat komt vanuit een innerlijke gewaarwording. Een gevoel. Het feit dat je het zegt, komt doordat je dit wel eens eerder hebt gehoord.

En dat wat je toen hebt waargenomen herken je nu weer in eenzelfde context, waardoor je het kunt duiden en kan uitspreken.

Wanneer je dit nog nooit had meegemaakt, zul je dit op deze wijze nooit uitspreken.

Luister naar Hoe de Wereld in Elkaar Zit

Taal is in zijn algemeenheid is ook weer een uiting van een bepaald geloof in hoe de wereld in elkaar zit. Zo gaat het verhaal dat Eskimo’s zo’n 30 woorden hebben voor sneeuw (althans verschillende kwaliteiten van sneeuw).

Eerst was er de ervaring, toen kwam het woord en nu bepaalt dat hoe mensen naar sneeuw kijken. Zonder deze woorden zou sneeuw gewoon sneeuw zijn.

Geen Woord voor Bezit

In het Quechua, de taal die nog veel wordt gesproken door de inheemse bevolking van Peru en omstreken, is er geen woord voor ‘hebben’. Dit is zo fascinerend! Ze hebben wel een woord voor ‘zijn’, maar niet voor ‘hebben’. Je zegt niet ‘heb jij een partner?’, maar: ‘is er een partner met jou?’

Hun taal is minder bezitterig dan onze taal. Wij hebben zoveel (nodig).

Als er in onze taal geen woord zou zijn voor ‘hebben’, wat voor effect zou dat kunnen geven?

Als je niets kunt hebben, kun je niets kwijtraken. Je kunt niet iets willen bezitten. Iedereen kan alles gebruiken. Je gaat je minder identificeren met wat je hebt.

Interessante gedachte…

Hoe denk jij hierover?